Termin płatności Faktury VAT

Dłuższy termin płatności Faktury VAT

Zmiana ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych ma na celu ograniczenie zatorów płatniczych, do czego przyczynić się miało wprowadzenie do niej szeregu zmian. Z początkiem 2020 r. ustawa zmieniła nazwę na: ustawa o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Wprowadzone zmiany mają skutkować tym, iż przedsiębiorcom nie będzie opłacało się nieregulowanie otrzymanych faktur.

Nowelizacja ma na celu jeszcze intensywniej skłonić przedsiębiorców do regulowania swoich należności w odpowiednich, czyli – zasadniczo – nie dłuższych niż 60-dniowych terminach. W niniejszym artykule omówione zostaną najistotniejsze rozwiązania przyjęte przez ustawodawcę w znowelizowanej ustawie. Nadto, należy podkreślić, iż rozwiązania przedstawione poniżej nie dotyczą sytuacji, w której dłużnikiem jest podmiot będący podmiotem leczniczym.

Termin zapłaty

Obowiązującą zasadą jest, iż strony powinny ustalać termin zapłaty nie dłuższy niż 30 dni. Zgodnie z art. 5 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych – jeśli umowa przewiduje termin dłuższy niż 30 dni, wówczas wierzyciel, który nie jest dużym przedsiębiorcą, po upływie 30 dni od dnia spełnienia świadczenia i doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku może żądać odsetek ustawowych za opóźnienie, ale nie dłużej niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego.

60 dniowy termin zapłaty

Zasadniczo termin zapłaty określony w umowie nie może przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury i/lub rachunku, potwierdzających dostczenie towaru lub realizację usługi, chyba że strony w umowie wyraźnie ustalą inaczej i pod warunkiem że ustalenie to nie jest rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela, z wyłączeniem ust. 2a.

Ocena, czy postanowienia umowne są rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela, dokonywana jest przy rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy, w szczególności pod uwagę brane są: rażące odstępstwa od dobrych praktyk handlowych, które naruszają zasadę działania w dobrej wierze i zasadę rzetelności; właściwość towaru lub usługi, które są przedmiotem transakcji handlowej, w szczególności czas zwykle potrzebny na zbycie towaru przez dłużnika na rzecz osób trzecich, lub dostosowanie harmonogramu dostawy towarów lub wykonania usługi w częściach do harmonogramu spełniania odpowiadających im części świadczenia pieniężnego.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych w przypadku gdy dłużnikiem jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem mikro, mały lub średni przedsiębiorca, strony nie mogą ustalić terminu płatności dłuższego niż 60 dni liczonego od dnia prawidłowego doręczenia dokumentu księgowego dłużnikowi.

Definicje te odnoszą się do załącznika rozporządzenia Komisji UE nr 651/2014, zgodnie z którym:

• mikroprzedsiębiorstwo jest to przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót lub suma bilansowa nie przekracza 2 mln EUR,
• małe przedsiębiorstwo jest to przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub suma bilansowa nie przekracza 10 mln EUR,
• mikroprzedsiębiorstwo, małe lub średnie przedsiębiorstwo – przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których obrót nie przekracza 50 mln EUR lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln EUR
• dużym przedsiębiorcą – jest inny przedsiębiorca niż wskazany wyżej.

W przypadku gdy strony ustalą, iż zapłata ma nastąpić w kilku częściach, termin płatności w transakcjach handlowych liczony jest dla każdej części osobno.

Odsetki ustawowe za opóźnienie

W sytuacji gdy ustalony termin będzie dłuższy niż 60 dni lub jego ustalenia będą sprzeczne z powyższymi zasadami – wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych. Nadto, ustawa zmieniająca wprowadziła regulację, zgodnie z którą wierzyciel może odstąpić od umowy, jeżeli termin zapłaty w umowie jest dłuższy niż 120 dni, a skorzystanie z tego uprawnienia nie ogranicza prawa dochodzenia należności za dotychczas wykonaną część umowy.

Ustalenie terminu płatności dłuższego niż 60 dni z naruszeniem powyższych przepisów powoduje, iż zamiast terminów umownych stosuje się termin 60 dniowy.

Termin powyżej 60 dni

Reasumując, ustalenie terminu płatności dłuższego niż 60 dni od dnia doręczenia faktury lub rachunku zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem ustawy nie będzie możliwe w przypadku kiedy dłużnikiem jest duży przedsiębiorca a wierzycielem mikro, mały lub średni przedsiębiorca oraz gdy strony w umowie wyraźnie ustalą inaczej, ale ustalenie to będzie rażąco nieuczciwe wobec wierzyciela.

Trudno uznać, iż w przypadku umowy przewozu czy spedycji termin powyżej 60 dni będzie uczciwy w stosunku do wierzyciela – w sytuacji, gdy w treści umowy zastosowanie znajdzie zapis o automatycznym wydłużaniu terminu zapłaty.

Zapraszamy do kontaktu: